Wieczorem 16 września, 56-osobowa grupa mieszkańców Kamiennika zebrała się przy miejscowym sklepie, aby udać się na długo oczekiwaną wycieczkę do Oświęcimia, Wieliczki i Krakowa. Pierwszym celem podróży był były Niemiecki Nazistowski Obóz Koncentracyjny i Zagłady w Oświęcimiu. Po 9 – godzinnej podróży szczęśliwie wczesnym rankiem dotarliśmy do celu podróży. Zwiedzanie zaczęliśmy od Muzeum Pamięci Auschwitz – Birkenau, ośrodka zagłady wybudowanego i zarządzanego przez Trzecią Rzeszę na zaanektowanych przez Niemcy ziemiach polskich, w czasie II wojny światowej. Straciło tam życie ponad 1,1 mln mężczyzn, kobiet i dzieci. Było to dla nas niesamowite przeżycie, wielkie wzruszenie i czas zadumy. Wizyta w Auschwitz I, tzw. „obozie macierzystym”, wybudowanym początkowo dla polskich więźniów politycznych, następnie przejazd do Auschwitz II – Birkenau, który był początkowo obozem koncentracyjnym, potem miejscem masowej eksterminacji, wyposażonym w komory gazowe i krematoria, pozwoliła nam, mieszkańcom Kamiennika inaczej spojrzeć na cierpienie drugiego człowieka. Autentyczne miejsca pamięci, dwie części obozu: Auschwitz i Birkenau, były bardzo szeroko omawiane przez dwóch edukatorów, którzy pozwolili nam lepiej zrozumieć to miejsce wypełnione cierpieniem i ludzką tragedią, a wystawione relikty poobozowe, zbiory i archiwa dogłębnie wzruszyły i przeniosły w zadumę nad życiem ludzkim. Do uśmiercania ludzi używano gazu, a ci, którzy nie zginęli w komorach gazowych, stracili życie z głodu, z wycieńczenia przymusową pracą, w wyniku chorób zakaźnych, egzekucji i w medycznych eksperymentach Josefa Mengele – „Anioła Śmierci”. „Nie sposób zrozumieć powojennej Europy i świata bez dogłębnej konfrontacji swojego wyobrażenia o człowieku z pozostałościami Auschwitz. Oto jedyne z wielkich miejsc eksterminacji zachowane w swym autentyzmie aż do dzisiaj” – napisał Piotr Cywiński, dyrektor Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu w opublikowanym raporcie pt. „Rewizja spojrzenia na świat i na samego siebie”.
Spragnieni przygód wyruszyliśmy następnie autokarem na podbój Kopalni Soli w Wieliczce. Na trasie do pokonania było ok. 800 schodów, z czego na starcie już 380. Schodziliśmy na głębokość 135 metrów pod ziemię. Zwiedzanie Wieliczki zaczęło się w szybie Daniłowicza, pod opieką dwóch przewodników, którzy podczas wędrówki opowiadali o historii i tajemnicach Kopalni, o rządzących nią siłach przyrody i etosie ciężkiej pracy wielu pokoleń górników, o walorach zdrowotnych soli. Na szlaku zwiedziliśmy niezwykłe miejsca, solną skałę poddaną mocy ludzkich rąk, wspaniałe maszyny i narzędzia górnicze oraz ponad 20 komór, w tym najpiękniejszą Kaplicę św. Kingi. Edukatorzy w ciekawy sposób omówili legendę księżnej Kingi, która przyniosła bogactwo soli na polską ziemię. W połowie szlaku ujrzeliśmy dedykowaną jej cudowną kaplicę i zdobiące ją jedyne w swoim rodzaju solne dzieła sztuki. Ogromny podziw wzbudziły wykute w soli piękne komory, niesamowite podziemne jeziora, majestatyczne konstrukcje ciesielskie i unikatowe solne rzeźby oraz dawne urządzenia i sprzęt górniczy. Kręte korytarze ciągnęły się na około 3 – kilometrowej trasie turystycznej, głównym szlaku Kopalni Soli „Wieliczka”. Głęboki oddech, który sprzyjał wędrówce był lekarstwem w leczeniu górnych dróg oddechowych, a unikatowe miejsca spełniały wypowiedziane przez nas życzenia. Trasę zwieńczył wyjazd prawdziwą górniczą windą na powierzchnię.
Kulminacyjnym punktem wycieczki było zwiedzanie Krakowa, grodu Kraka. Mimo tego, że niektórzy z nas byli już w Krakowie, to niepowtarzalna atmosfera miasta, przyciąga jak magnez. Każdy wraca tu niezliczoną ilość razy i odkrywa coś nowego, coś pięknego. Pani Dominika, przewodnik po Krakowie, prowadziła nas i opowiadała o historii miasta po najbardziej znanej, a tym samym najpiękniejszej trasie, Drogą Królewską, biegnącą od Barbakanu i Murów Obronnych poprzez Rynek Główny: Sukiennice, Wieżę Ratuszową, Bazylikę Mariacką z Ołtarzem Wita Stwosza. Szliśmy Dzielnicą Uniwersytecką do okna papieskiego, słynnego okna w Pałacu Biskupim, gdzie zawsze pojawiał się Święty Papież Jan Paweł II. Byliśmy na Dziedzińcu Zamkowym i Wzgórzu Wawelskim, gdzie w Katedrze Wawelskiej mogliśmy dotknąć serca najsłynniejszego polskiego dzwonu - Dzwonu Króla Zygmunta I Starego. Byliśmy również w Kryptach Królewskich, w której spoczywa śp. Para Prezydencka Lech i Maria Kaczyńscy. Ostatnim punktem dwudniowej wycieczki do Oświęcimia, Wieliczki i Krakowa był Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, zwany Bazyliką Mariacką, gdzie oczarowało nas prezbiterium okryte sklepieniem gwiaździstym, ściany zdobione polichromią autorstwa Jana Matejki z ołtarzem głównym i krucyfiksem Wita Stwosza. Były to niezapomniane chwile, przeżycia, które na długo zostaną w pamięci. Każdy z uczestników wycieczki, podczas zwiedzania z przewodnikiem – edukatorem, otrzymał słuchawki, dzięki którym słyszał głos lektora, który na bieżąco opowiadał o najciekawszych miejscach.
„Razem można więcej”, to porozumienie i współpraca Stowarzyszenia „Nasza Wieś Naszym Domem” i Sołectwa Kamiennik, która otworzyła możliwość zorganizowania mieszkańcom Kamiennika dwudniowej wycieczki do Oświęcimia, Wieliczki i Krakowa. Wspólne budowanie narzędzi, przez różnego rodzaju akcje pracy wolontariat, do zadowolenia innego człowieka, jest wzniosłym celem i pozostaniem w przyjaźni z drugim człowiekiem, sąsiadem, czy mieszkańcem wsi. Zatem, każdy Polak chociaż raz w życiu powinien zobaczyć sieć niemieckich obozów śmierci i obozów koncentracyjnych. Niestety, w przypadku większości mieszkańców Kamiennika, członków Stowarzyszenia, było to po raz pierwszy w życiu. Natomiast mikroklimat Kopalni Soli „Wieliczka”, zdrowe powietrze pozbawione zanieczyszczeń i alergenów, bogate w mikroelementy, wolne od szkodliwego promieniowania, było możliwością poprawy kondycji zdrowotnej, regeneracją organizmu i równowagi psychofizycznej czyli „po zdrowie i głęboki oddech”. Zaś niepowtarzalna atmosfera Krakowa, stolicy Małopolski przyciągnęła nas jak magnez. Naładowani ogromną wiedzą i historią miejsc, które mogliśmy zobaczyć na długo zostaną w naszej pamięci, a wspólne zdjęcia pomogą powrócić do tych niezapominanych chwil. Życie jest więc przygodą do przeżycia, a nie problem do rozwiązania!
Łucja Magdziarz
Prezes Stowarzyszenia
Źródło: gminadrawsko.pl | foto: gminadrawsko.pl
Poglądy przedstawione w niniejszym materiale są wyłącznie poglądami Autora. Materiał został opublikowany przez Autora - zachowana pisownia oryginalna tekstu. Szczegółowe informacje znajdziesz w Regulaminie. Jeśli uważasz, że niniejsza publikacja jest jego naruszeniem lub narusza ona obowiązujące przepisy prosimy o zgłoszenie tego faktu TUTAJ.
